نگرانی اکثریت مردم از این است که آیا انتخابات 1393 که قرار است در چند ماه بعد برگزار گردد میتواند با وضع فعلی که در اکثر ولایات و ولسوالی ها، جنگ، انتحار و انفجار است در یک فضای آرام برگزار گردد؟ این سوال به یک دلهره در ذهن و روان هزارها افغان جا گرفته و پاسخگوی آن معلوم نیست. البته مسئولین برای این سوال باید پاسخگو باشد. یعنی افغانستان فعلی با وجود اینکه تا هنوز هم در اکثریت از ولسوالی ها حتی ولایات نزدیک به مرکز مانند ولایت میدان وردک که هنوز هم در جنگ و زد و خورد با مخالفین قرار دارد یا ولایت لوگر که حتی والی این ولایت توسط بمب های جاسازی شده از بین میرود، چطور میتواند انتخابات را برگزار نماید؟

اگر این انتخابات بتواند برگزار گردد برای آینده افغانستان و افغانان سرنوشت ساز خواهد بود. البته اشخاصی که نامزد این انتخابات که سرنوشت آینده ده ها میلیون افغان را به دست آنها قرار خواهد گرفت باید از هر نگاه واجد شرایط باشد. نامزدان احتمالی در این انتخابات ده تن است. البته جای خوشی این است که نامزدان احتمالی از 27 تن به ده تن کاهش یافته اما هنوز هم نمیتوانیم با وضع فعلی در انتخابات ریاست جمهوری ده تن نامزد داشته باشیم آن هم در کشوری مانند افغانستان که نزدیک به چهار دهه میشود که در جنگ، فقر و بدبختی قرار دارد.

سوال اینجاست که آیا بودجه افغانستان برای برگزاری انتخاباتی که ده تن نامزد دارد کافی است؟ و یا هر نامزد انتخابات ریاست جمهوری باید میلیون یا حتی میلیاردها پول را مصرف کنند تا مبارزات انتخاباتی شان را به پایه اکمال برسانند. این سوالی هایی است که پرسشگر مردم و پاسخگو حکومت میباشد. در یک کشور مترقی مانند ایالات متحده امریکا که یک ابرقدرت در جهان به شمار میرود در انتخابات ریاست جمهوری خود فقط دو تن نامزد داشت. اما در کشوری که هر روز صدای انتحار، انفجار، بمب و گلوله و صدای گریه صدها و هزارها یتیم و بیوه و معیوب و فقیر و گرسنه به گوش میرسد ده تن نامزد دارد. آیا نامزدان ریاست جمهوری به صدای مردم فقیر و بینوا گوش نمیدهند و یا تنها در فکر قدرت و رسیدن به موقف ریاست هستند؟

نامزدان ریاست جهوری میتوانند از راه های دیگر چون اعمار نمودن فابریکه ها و سرمایه گذاری در بخش های مختلف مصدر خدمت به مردم و جامعه جنگ زده ی افغانستان شوند. پولی را که در مبارزات انتخاباتی خود مصرف میکنند که شاید هدر باشد، با آن میتوانند ده ها کارخانه اعمار نمایند تا هم از وارد نمودن مواد بی کیفیت خارجی جلوگیری گردد و هم برای صدها تن کار حلال میسر شود.

البته افغانستان یک جامعه دموکراتیک و دارای قدرت آزادی بیان است که در چنین رژیم، هر فرد جامعه حق انتخاب شدن و انتخاب کردن را دارند. اما چندین نامزد شاید با هم اتفاق نظر داشته باشند که میتوانند از میان چندین تن یک تن را که دارای یک استراتیژیک واحد باشد منحیث نامزد انتخابات ریاست جمهوری تعیین کنند، و نامزدان دیگر به عوض اینکه وقت خود را در نامزد کردن و انتخاب شدن بگذرانند، میتوانند وقت خود را در اعمار کردن و آبادی مملکتی که بیش از نصف نفوس آن در فقر و بیچاره گی قرار دارد بگذارنند و برای یک افغانستان نوین و سرشار از صلح و آرامی بگذارنند و از دست درازی بیگانه ها جلوگیری کنند. شاید علت اینکه چرا در افغانستان در انتخابات ریاست جمهوری ده تن نامزد دارد، عدم اعتماد میان احزاب سیاسی موجود و افراد پرقدرت باشد که این عدم اعتماد میان افراد حکومت و رهبران احزاب باعث برهم زدن و از هم پاشیدن افغانستان خواهد شد. اما افراد حکومت و رهبران احزاب باید از این عدم اعتماد و همپاشی ملت سربلند افغان جلوگیری کرده و به یک افغانستان متحد و صلح آمیز کوشا باشند.